54

این چه مرگی است که من دارم که  فقط بلدم از روزهای بد بنویسم؟ چرا روزهای خوب را یادم می­رود؟ نه که یادم برود بلد نیستم بنویسمشان. بلد نیسشتم بیایم بگویم آهای مردم من همیشه غمگین نیستم. یک روزهایی هم شادم. حالا فکر نکنید امروز شادم. امروز به غایت غمگینم. گفتم که یادم بماند آنها را هم بنویسم. بلکه همچین روزهایی بخوانمشان شاید یادم بیاید چطور روزهایی هستند...