39

یک حقیقتی که هر روز باهاش کلنجار می­روم بی که بخواهم ازش فرار کنم، خودآزاریه. شاید یه جور عادت باشه. عادت به اینکه هیچ وقت تو موقعیت خوب قرار نگرفتم. همیشه یک جای خوب بودن موقعیتم می­لنگیده و من دیگه هیچ تقلایی نمی­کنم برای درست کردن اوضاع. فقط تن می­دهم. تن می­دهم به تنهایی دردناک. تن داده­ام به اینکه هیچ دوستی ندارم. بعدن­ تن خواهم داد به خواستن­ها و نرسیدن ­هایم. همه چیز عادی­ست. من ناامیدم؟ بله